In 2008 toen de eerste bijen begonnen te verdwijnen en het ook een naam kreeg (colony collapse disorder) schreef ik ´Geen bijen geen fruit´ voor Het Filiaal i.s.m. Theatergroep Dox. Centraal thema was samenwerking en collectiviteit. We wilden proberen ook zelf tot een hogere vorm van samenwerking te komen dan we tot dan toe gewend waren en onze wens was dan ook om een voorstelling te maken waarbij iedere discipline zich tijdens de repetities in gelijke mate kon ontwikkelen. Dat hield in dat ik niet op de eerste repetitiedag met een af script kon komen maar tegelijkertijd moest er wel tekstmateriaal zijn dat een basis kon leggen voor een voorstelling en als inspiratie kon dienen voor het maken van een choreografie en composities.
Als werkmateriaal leverde ik een ´een handleiding´. Deze handleiding bestond uit 6 hoofdstukken:
1 suggesties voor de dramaturgie van een mysterieuze verdwijning,
2 het volk,
3 Annabel,
4 het gesprek der koninginnen,
5 kleine en grote rampen,
6 feitelijkheden.
Tijdens de repetities konden vrijelijk tekstdelen of ideeen uit deze handleiding gebruikt worden. Van tijd tot tijd kwam ik langs om te kijken of zich een geheel begon te vormen. Door het hele proces heen ben ik eindverantwoordelijke gebleven voor de tekst en de dramaturgie, soms moesten teksten herschreven en een aantal momenten heb ik op basis van de ontwikkelingen tijdens repetities de tekstvolgorde volledig veranderd. Uiteindelijk kan dus gezegd worden dat ik de tekst geschreven heb, maar de constructie van het script is totaal bepaald door de samenstelling van onze groep en het verloop van het repetitieproces. Een repetitieproces met andere spelers en een ander artistiek team had waarschijnlijk niet alleen een andere voorstelling maar ook een ander script opgeleverd.
Het is altijd mijn droom geweest dat deze handleiding als inspiratiemateriaal zou dienen voor meer (beeldende) kunstprojecten in wat voor vorm dan ook: The B-project. Zeker nu blijkt dat de teloorgang van de bijen niet alleen nog steeds actueel is maar zich ook uitbreidt naar andere dieren en plantsoorten. Een omvangrijk probleem dat alleen opgelost kan worden door collectiviteit en samenwerking....
Op deze site is de voorstellingsversie geplaatst. Voor de handleiding neem svp contact met mij: heleen.verburg@hotmail.com

Oude koningin
Je zou kunnen denken dat het een reden had
Dat we dachten dat verdwijnen meer indruk zou maken
Dan uitsterven
Of andere catastrofes
Catastrofes zijn er al genoeg geweest
Of niet?
Maar verdwijnen
Zomaar verdwijnen in het niets
Dat laat een gevoel van leegte
Lege handen
Zoiets vanzelfsprekend als ons
Leven
Gevend
Leven
Weg
Was het een waarschuwing?
De waarheid is
We weten het zelf niet eens
We weten zelf niet wat er is gebeurd
En dat is misschien nog wel het meest verbijsterende
We zijn weg
We zijn zo weg
We zijn zelfs uit onszelf verdwenen